ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ

 

9/4/21.3000 κρούσματα τη μέρα τον γιατρό.τον κάνουν πέρα..

Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί οι πολιτικοί(που πλούτισαν με απλήρωτα δάνεια που τα έλαβαν χωρίς να έχουν την δυνατότητα να τα αποσβέσουν)δεν κλείνωνται μέσα στα χρυσά τους φρούρια να σώσουν το τομάρι τους αφήνοντας τον λαό να ψοφησει και όποιον επιζήσει να τους ψηφίσει (πάλι και ξανά)και φυσικά να επιβιώσει ο ισχυρότερος παρά να μηρικαζονται και να παίρνουν αναποτελεσματικά μέτρα για την αντιμετώπιση της νόσου και μάλιστα τώρα που οι πλούσιοι μας αφήνουν να ψοφουμε σα ζωα.Είναι ολοφάνερο ότι τα προϊόντα που αγοράζουμε από τα σούπερ μάρκετ έχουν ψευτισει και διαλύονται πολύ εύκολα μόλις έρθουν σε επαφή με την παραμικρή υγρασία.Αυτο το έπραξαν για να σώσουν τα λεφτά που τους απόμειναν από την κρίση που εδιμιουργησε η πανδημία.Εγω ποτέ στη ζωή μου δεν πτοχοποιησα κανέναν διότι τα χρέη που άφησα σε ΔΕΗ,ΟΤΕ η τράπεζες ήταν ελάχιστα.Επισης ποτέ μου δεν βίασα γυναίκες παιδιά ...ποτέ μου δεν βασάνισα ζώα έστω και αν ηδονιίζωμαι να βλέπω άλλούς ανθρώπους να τα βασανίζουν ...το μόνο κακό που έκανα στη ζωή μου είναι πως όταν ήμουν μικρός έκανα διάφορες φάρσες σαν αυτές που κάνουν όλα τα παιδιά και κάνουν κάποτε αβίωτο τον βίο των μεγάλων..και παρόλα αυτά κουβαλω μέσα μου τις ίδιες τύψεις που κουβαλούν ο Καζαντζάκης,ο Ντοστογιέφσκι,ο Τόμας Μαν η ο Σαρτρ που θεωρούσαν ντροπερή και άδικη την δική τους καλοπέραση γιατί βασίστηκε επάνω στην πείνα ανθρώπων πιο αδυνάτων από τους ίδιους έστω και αν οι ίδιοι δεν εφέσωσαν ποτέ τους ούτε τράπεζες αλλά ούτε και πούλησαν λαθραία αγαθά προκειμένου να αυξήσουν τις περιουσίες τους ενώ οι Ωνασιδες και όλοι αυτοί που η χούντα τους έδωσε θαλασοδανεια χωρίς να το αξίζουν δεν αισθάνονται καμία τύψη που ο πλουτισμός τους βασίστηκε επάνω στην εξαθλίωση του απλού λαού...αφήνοντάς επάνω σε μένα την πολυτέλεια των ενόχων και των τύψεων..σε μένα που την περιουσία μου δεν την έκλεψα μα ουσιαστικά είναι σα να τη έκλεψα αφού ο Ρουσσώ και ο Κοραής ισχυρίζονται ότι τα ((κληροδοτήματα Γαίας)) είναι παράνομα δεδομένου του ότι η γη ανήκει σε όλους και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να την χαρίσει σε κανέναν...Ζοφοποιωντας τόσο πολύ τις τύψεις που φόρτωσαν επάνω μου όλοι αυτοί οι παχυδερμοι που δεν τις νοιώθουν και που φόρτωσαν εμένα σα γάιδαρο με τα δικά τους κρίματα αφού τους έχω πελάτες και υποχρεωνωμαι να ζω με τα κέρδη από τα δικά τους λαθραία..............Και μάλιστα οι ίδιοι δεν με μισούν μα βάζουν τους υπηρέτες τους και τους θυρωρός τους να με μισήσουν για πάρτη τους επειδή η κρίση με ανάγκασε να μην τους πληρώνω διάφορα μικροποσα όπως ασφάλιστρα η κοινώχρηστα...και είναι τόσο στενοκεφαλα ανθρωπάκια ώστε νομίζουν ότι τους εξαθλιωσα εγώ ο ομοταξικος τους και όχι οι αφέντες τους που τους πήραν τη μπουκιά από το στόμα..Πάντως η ζωή μου βασίζεται επάνω στην ευμάρεια λαθρεμπόρων οι οποίοι με πληρώνουν γιατί αισθάνονται ότι με έχουν ανάγκη(γι αυτό και μου φερωνται τίμια)ενώ τον φουκαρα τον ανθρωπάκο τον θυρωρό τον έχουν γράψει γιατί δεν τον έχουν ανάγκη και αυτός σαν απλός άνθρωπος που είναι λειτουργεί με το ένστικτο της επιβίωσης το οποίο τον σπρώχνει στο να γλείφει αυτούς που τον φεσωσανε και όχι να τους καθαρίσει αφού τα πλούτη τους είναι το αίμα του και προέρχονται από την εκμετάλλευση του...ευγνομωνει αυτούς που πότισαν με ναρκωτικά τον γιο του και γλεντησαν την κόρη του εκπορνευοντας την και το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να κυνηγά αυτούς που χρωστάνε μικροποσα σε αυτούς που τον εκμεταλλεύονται..δηλαδή εμένα που είμαι εξίσου θύμα με αυτόν που σαν ορεσίβιος που είναι έχει οξύνει τόσο πολύ τις αισθήσεις του και έχει γίνει κάτι σαν τον Σούπερμαν ...μπορεί δηλαδή και βλέπει από χιλιόμετρα μακρυά το ποιος έρχεται η το ποιος δεν έρχεται για να πάει να το καρφώσει στους ψομοδότες,ρουφιάνους και λαθρεμπόρους που τον ταΐζουν σαν σκύλο και σαν ζουλαπι και σαν Γκέκα η Νενέκο για να τους εξυπηρετεί.

Yπαρχουν νεκροί που περπατούν ξανά, και ορισμένες κραυγές που δε σωπαίνουν: Στη δίκη για δολοφονία μετά από μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων, ο Ραβασόλ επιχείρησε να δώσει την ακόλουθη ομιλία, όχι για να αμφισβητήσει την ενοχή του, αλλά να την αποδεχτεί και να τη δικαιολογήσει. Σύμφωνα με μαρτυρίες, διακόπηκε ύστερα από λίγες λέξεις, και η ομιλία δεν εκφωνήθηκε ποτέ. Αποκεφαλίστηκε λίγο αργότερα.«Eάν μιλώ, δεν είναι για να υπερασπίσω τον εαυτό μου για τις πράξεις για τις οποίες κατηγορούμαι, μιας και η κοινωνία μονάχα είναι υπεύθυνη, επειδή απ’ την ίδια της την οργάνωση θέτει τον άνθρωπο σε μια διαρκή μάχη του ενός εναντίον του άλλου. Στην πραγματικότητα, δεν βλέπουμε σήμερα, σ’ όλες τις τάξεις κι όλες τις θέσεις, ανθρώπους που επιθυμούν, δεν θα πω το θάνατο, επειδή αυτό δεν ακούγεται καλά, αλλά την κακοτυχία τους, εάν μπορούν ν’ αποκομίσουν οφέλη απ’ αυτήν. Λογουχάρη, δεν εύχεται το αφεντικό να δει έναν ανταγωνιστή να πεθαίνει; Και δεν εύχονται όλοι οι επιχειρηματίες να είναι από κοινού οι μόνοι που να απολαμβάνουν τα οφέλη που φέρνουν τα επαγγέλματά τους; Προκειμένου ν’ αποκτήσει δουλειά, δεν εύχεται ο άνεργος εργαζόμενος κάποιος που έχει μια δουλειά για κάποιο λόγο να πεταχτεί έξω απ’ αυτήν. Ε λοιπόν, σε μια κοινωνία όπου συμβαίνουν τέτοια γεγονότα, δεν υπάρχει λόγος να εκπλησσόμαστε για το είδος των πράξεων για τις οποίες κατηγορούμαι, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η λογική συνέπεια του αγώνα για την επιβίωση που οι άνθρωποι διεξάγουν και που είναι υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούν όλα τα διαθέσιμα μέσα για να επιβιώσουν. Και δεδομένου ότι ο καθένας για τον εαυτό του, δεν είναι αυτός που βρίσκεται στην ανάγκη να περιοριστεί σκέφτεται: «Λοιπόν, επειδή έτσι είναι τα πράγματα, όταν είμαι πεινασμένος δεν έχω κανένα λόγο να διστάσω σχετικά με τα μέσα που έχω στη διάθεσή μου, ακόμα και με κίνδυνο να προκαλέσω θύματα! Τ’ αφεντικά, όταν απολύουν εργαζομένους, νοιάζονται εάν αυτοί πρόκειται να πεθάνουν ή όχι απ’ την πείνα; Αυτοί που έχουν πλεόνασμα νοιάζονται εάν υπάρχουν εκείνοι που στερούνται τις βασικές ανάγκες»;>Υπάρχουν μερικοί που βοηθούν, αλλ’ είναι ανίκανοι ν’ ανακουφίσουν όλους εκείνους που έχουν ανάγκη και που είτε θα πεθάνουν πρόωρα εξαιτίας διαφόρων ειδών στερήσεων, είτε εθελούσια από αυτοκτονίες όλων των τύπων, προκειμένου να βάλουν ένα τέλος σε μια άθλια ζωή και όχι να πρέπει ν’ ανέχονται τη δριμύτητα της πείνας, με αμέτρητες ντροπές και ταπεινώσεις, και που δεν έχουν καμιά ελπίδα να δουν ποτέ ένα τέλος. Γι’ αυτό υπάρχουν οικογένειες των Αγιέμ και Σουήν, που σκότωσαν τα παιδιά τους ώστε να μην τα δουν να υποφέρουν πια, και όλες οι γυναίκες που, υπό το φόβο ότι δεν είναι σε θέση να θρέψουν ένα παιδί, δεν διστάζουν να καταστρέψουν στα σπλάχνα τους τον καρπό του έρωτά τους.<->Και όλ’ αυτά τα πράγματα συμβαίνουν εν μέσω αφθονίας κάθε είδους προϊόντων. Θα μπορούσαμε να το καταλάβουμε εάν αυτά τα πράγματα συνέβαιναν σε μια χώρα όπου τα προϊόντα είναι σπάνια, όπου υπάρχει πείνα. Αλλά στη Γαλλία, όπου βασιλεύει η αφθονία, όπου τα κρεοπωλεία είναι γεμάτα κρέας, τ’ αρτοποιεία ψωμί, που ρούχα και παπούτσια συσσωρεύονται σε καταστήματα, που υπάρχουν άδεια σπίτια! Πώς μπορεί κανείς ν’ αποδεχτεί πως όλα είναι για το καλήτερο σε μια κοινωνία όπου η αντίθεση μπορεί να είναι τόσο έκδηλη; Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα αισθανθούν λύπη για τα θύματα, αλλά θα σας πουν πως δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι’ αυτό. Ας τα βγάζει ο καθένας πέρα όπως μπορεί! Τί μπορεί να κάνει αυτός που στερείται τ’ απαραίτητα όταν ενώ εργάζεται χάνει τη δουλειά του; Ν’ αφήσει μόνο τον εαυτό του να πεθάνει απ’ την πείνα. Εν συνεχεία θα ρίξουν μερικά ευσεβή λόγια πάνω απ’ το πτώμα του. Αυτό είναι που ήθελα ν’ αφήσω σ’ άλλους. Προτίμησα να κάνω τον εαυτό μου ένα λαθρέμπορο, έναν παραχαράκτη, ένα φονιά και δολοφόνο. Θα μπορούσα να ζητιάνευα, αλλ’ είναι εξευτελιστικό και δειλό και τιμωρείται και απ’ τους νόμους σας ακόμα, που καθιστούν τη φτώχεια έγκλημα. Εάν όλοι όσοι έχουν ανάγκη, αντί να περίμεναν έπαιρναν, απ’ οπουδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο, ο αυτάρεσκος θα καταλάβαινε ίσως λίγο πιο σύντομα πως είναι επικίνδυνο να θέλει να καθαγιάζει την υπάρχουσα κοινωνική κατάσταση, όπου η στενοχώρια είναι μόνιμη κι η ζωή κάθε στιγμή απειλητική.<->Θα καταλάβουμε γρήγορα πως οι αναρχικοί έχουν δίκιο όταν λένε πως προκειμένου να έχουμε ηθική και φυσική ειρήνη, πρέπει να καταστραφούν οι αιτίες που γεννούν το έγκλημα και τους εγκληματίες. Δεν θα πετύχουμε αυτούς τους στόχους κυνηγώντας εκείνον που, αντί να υποστεί έναν αργό θάνατο που προκαλείται απ’ τις στερήσεις που είχε και θα πρέπει ν’ ανεχτεί, δίχως καμιά ελπίδα να δει ποτέ ένα τέλος, προτιμά, εάν έχει την ελάχιστη δύναμη, να αρπάξει βίαια εκείνο που μπορεί ώστε να εξασφαλίσει την ευημερία του, ακόμα και με κίνδυνο της ζωής του, που θα έθετε μονάχα ένα τέλος στα δεινά του.<>Γι’ αυτό πραγματοποίησα τις πράξεις για τις οποίες κατηγορούμαι, και που δεν είναι παρά η λογική συνέπεια της βάρβαρης κατάστασης μιας κοινωνίας που δεν κάνει τίποτε άλλο παρά ν’ αυξάνει τη δριμύτητα των νόμων που κυνηγούν τ’ αποτελέσματα, δίχως ποτέ ν’ αγγίζουν τις αιτίες. Λέγεται πως θα πρέπει να είστε σκληροί για να σκοτώσετε, αλλά εκείνοι που το λένε αυτό δεν βλέπουν ότι αποφασίζετε να το κάνετε αυτό μονάχα για ν’ αποφύγετε την ίδια μοίρα.>Με τον ίδιο τρόπο εσείς, μεσσιέ μέλη του δικαστηρίου, θα με καταδικάσετε αναμφιβόλως σε θάνατο, επειδή νομίζετε πως είναι απαραίτητο, και πως ο θάνατός μου θ’ αποτελέσει πηγή ικανοποίησης για σας που μισείτε να βλέπετε ανθρώπινο αίμα να ρέει·<->αλλά όταν νομίζετε πως είναι χρήσιμο να χυθεί προκειμένου να εξασφαλίσετε την ασφάλεια της ζωής σας, δεν διστάζετε περισσότερο από ό,τι εγώ, αλλά με μία διαφορά: εσείς το κάνετε δίχως να διατρέχετε κάποιον κίνδυνο, ενώ εγώ, απ’ την άλλη πλευρά, δρω με κίνδυνο της ζωής μου.<>Λοιπόν, μεσσιέ, δεν υπάρχουν πια άλλοι εγκληματίες να δικαστούν, αλλά οι αιτίες της εγκληματικότητας να εξαληφθούν! Στη σύνταξη των άρθρων του Ποινικού Κώδικα, οι νομοθέτες ξέχασαν πως δεν προσβάλλουν τις αιτίες, αλλά μονάχα τα αποτελέσματα, κι έτσι σε καμιά περίπτωση δεν εξαλείφουν το έγκλημα. Στην πραγματικότητα, οι αιτίες εξακολουθούν να υπάρχουν, τα αποτελέσματα θ’ απορρέουν αναγκαστικά απ’ αυτές. Θα υπάρχουν πάντοτε εγκληματίες, και αν σήμερα σκοτώνετε έναν, αύριο άλλοι δέκα θα γεννηθούν.<>Τί χρειάζεται, τότε; Εξαλείψτε τη φτώχεια, τούτο το σπόρο του εγκλήματος, με την εξασφάλιση σε όλους της ικανοποίησης των αναγκών τους! Πόσο δύσκολο είναι να το συνειδητοποιήσουμε αυτό! Το μόνο που χρειάζεται είναι να εγκαθιδρυθεί η κοινωνία σε μια νέα βάση, όπου τα πάντα θα είναι κοινά και όπου ο καθένας, παράγωντας σύμφωνα με τις ικανότητες και τις δυνάμεις του, θα καταναλώνει ανάλογα με τις ανάγκες του. Τότε και μόνο τότε δεν θα βλέπουμε ανθρώπους σαν τον ερημίτη της Νοτρ-Νταμ-ντε-Γκρας κι άλλους, να ζητιανεύουν για ένα μέταλλο του οποίου γίνονται θύματα και σκλάβοι! Δεν θα βλέπουμε πια γυναίκες να παραδίδουν τη γοητεία τους, σαν ένα κοινό εμπόρευμα, με αντάλλαγμα αυτό το ίδιο μέταλλο που συχνά μας εμποδίζει από το να καταλάβουμε εάν ένας έρωτας είναι αληθινός ή όχι. Δεν θα δούμε πια ανθρώπους σαν τον Πρατζινί, τον Πραντό, τον Μπερλάν, τον Αναστάι και άλλους που σκοτώνουν προκειμένου να έχουν αυτό το ίδιο μέταλλο. Αυτό δείχνει πως η αιτία όλων των εγκλημάτων είναι πάντοτε η ίδια, και πρέπει να είσαι ανόητος για να μην τη δεις.<->Ναι, το επαναλαμβάνω: η κοινωνία είναι που δημιουργεί τους εγκληματίες και σεις, μέλη του δικαστηρίου, αντί να καταδικάζετε θα έπρεπε να χρησιμοποιήσετε τη νοημοσύνη και τις δυνάμεις σας προκειμένου να μεταμορφώσετε την κοινωνία. Μονομιάς θα καταπνίγατε όλα τα εγκλήματα. Και η δουλειά σας, επιτιθέμενη στις αιτίες, θα είναι σπουδαιότερη και πιο καρποφόρα από ό,τι η δικαιοσύνη σας, που υποτιμάται μόνη της τιμωρώντας τα αποτελέσματά τους.<->Δεν είμαι τίποτα παρά ένας αμόρφωτος εργάτης· αλλά επειδή έχω ζήσει τη ζωή των φτωχών, αισθάνομαι περισσότερο από έναν πλούσιο αστό την ανομία των κατασταλτικών σας νόμων. Τί σας δίνει το δικαίωμα να σκοτώνετε ή να φυλακίζετε έναν άνθρωπο που, γεννημένος με την ανάγκη να επιβιώσει, βρέθηκε ο ίδιος υποχρεωμένος να πάρει εκείνο που του λείπει ώστε να τραφεί;<>Εργάστηκα προκειμένου να ζήσω και να θρέψω την οικογένειά μου· απ’ τη στιγμή που ούτε εγώ ούτε η οικογένειά μου δεν υποφέραμε πάρα πολύ, παρέμεινα αυτό που εσείς αποκαλείτε έντιμος. Έπειτα η εργασία έγινε δυσεύρετη, και η ανεργία έφερε την πείνα. Ήταν μόνον τότε που ο μεγάλος νόμος της φύσης, αυτή η δεσποτική φωνή που δεν δέχεται καμιά αντίρρηση, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, μ’ ανάγκασε να διαπράξω κάποια απ’ τα εγκλήματα και πταίσματα για τα οποία κατηγορούμαι και για τα οποία ομολογώ πως είμαι ο αυτουργός τους.<>Δικάστε με, μεσσιέ του δικαστηρίου, αλλά εάν με έχετε καταλάβει, δικάζοντάς με δικάστε όλους τους δυστυχισμένους που η φτώχεια, σε συνδυασμό με τη φυσική περηφάνια, έκανε εγκληματίες, και που ο πλούτος ή η άνεση θα τους είχε κάνει έντιμους ανθρώπους.<->Μια έξυπνη κοινωνία θα τους είχε κάνει ανθρώπους σαν όλους τους άλλους!»<;">ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ=[[Το γέλιο του Ravachol]], Εκδόσεις Δαίμων του Τυπογραφείου, Σελίδες: 60<->Ο «Δαίμων του Τυπογραφείου» ξαναχτύπησε<-> με ένα βιβλίο αφιερωμένο σε έναν αναρχικό για τον οποίο δεν έχει ξαναβγεί ποτέ στα ελληνικά. Δεν έχει τολμήσει μάλλον να βγάλει κανείς. Αφενός γιατί ο Ραβασόλ ο ίδιος άλλωστε δεν ήταν συγγραφέας για να έχει πρόσφορα κείμενα, δεν τον ένοιαζε δηλαδή να γράφει, να κάνει σπουδαίες αναλύσεις ή να διαβάζεται από γενιές αναρχικών. Δεν νοιαζόταν δηλαδή για το τι θα πουν γι’ αυτόν, να κερδίσει δημόσια υποστήριξη (δεν νοιάστηκε άλλωστε ούτε καν στο δικαστήριο που τον καταδίκασε σε θάνατο, να προσπαθήσει να απενοχοποιηθεί ή να αποκρούσει τις κατηγορίες). Ήταν από τους πρωτεργάτες της προπαγάνδας δια της πράξης. Ο Ραβασόλ δηλαδή έδρασε, δεν κήρυττε, και πλήρωσε με το κεφάλι του για τη δράση του αυτή. Και αφετέρου είναι ένας αναρχικός που μαζί με τον άλλο αδύστακτο συμπατριώτη του Εμίλ Ανρύ, προκαλούν με τις ενέργειές τους ακόμη και στους αναρχικούς κύκλους. Στο ενεργητικό του; Δολοφονίες, πλαστογραφίες, τυμβωρυχίες, λαθρεμπόριο, φυλακίσεις, αποδράσεις, βομβιστικές επιθέσεις σε σπίτια δικαστών και κυβερντητικών.<->Ένας από τους πιο διαβόητους και σκληρούς <->κακοποιούς της εποχή του, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι κινητοποιήθηκε από τη φτώχεια και τις τρομερές κοινωνικές αδικίες που γνώρισε στη ζωή του. Δεν χρειάστηκε δηλαδή να διαβάσει για να γνωρίσει τη ζωή των φτωχών. Τη φτώχεια την έζησε στο πετσί του από τα γεννοφάσκια του γεννημένος σε φτωχή οικογένεια και αναγκαζόμενος να δουλεύει και να περιοδεύει αναζητώντας εργασία για να βγάλει τα προς το ζειν από τα 8 του χρόνια! Αλλά δεν θα κάνουμε τις κλασσικές αναλύσεις των «<->πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικών(σικ!) συνθηκών της εποχής για να τον δικαιώσουμε ηθικά. Όχι, ο Ραβασόλ δεν ενσάρκωνε κανένα πνεύμα της εποχής, καμιά αντίδραση της εργατικής τάξης. Αυτός ήταν, αυτά έπραξε, τα τελευταία λόγια του ήταν «Αν θέλεις να ζήσεις ευτυχισμένος κρέμασε τον ιδιοκτήτη σου» και ΤΕΛΟΣ! Ο καθένας απο κει και πέρα είναι ελεύθερος να τον κρίνει.<->με φωτογραφίες</span> και πρωτοσέλιδα της εποχής, σού τραβάει αμέσως το ενδιαφέρον, που μοιάζει περισσότερο με περιοδικό και δεν κουράζει με μονότονες σελίδες γεμάτες λέξεις, σε βάζει κατευθείαν στο πνεύμα της υπόθεσης Ραβασόλ. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται ένα απόσπασμα μιας συζήτησης που είχε ο Ραβασόλ με τους αστυνομικούς που βρέθηκε από τον ιστορικό Jean Maitron στα αρχεία της Παρισινής Αστυνομίας το 1964, η απολογία του στο δικαστήριο, την οποία δεν του επέτρεψαν να δώσει, μια επιστολή ενός συντρόφου και συνεργού του Ραβασόλ που μιλάει για τον τελευταίο, το τηλεγράφημα που στάλθηκε ανακοινώνοντας το θάνατό του, ένα άρθρο για τον Ραβασόλ του διάσημου Γάλλου λογοτέχνη Οκτάβ Μιρμπώ και ένα τραγούδι με τον τίτλο «La Ravachole» που γράφτηκε προς τιμήν του, αποδείξεις που έδειχναν ότι ο Ραβασόλ είχε ήδη αρχίσει να επιβιώνει στη λαική μνήμη...



































Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΙ ΤΣΙΑΚΑΣ ΤΙ ΣΚΑΤΙΑΣ[ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΝΑΜΕ ΟΤΙ ΔΕ ΑΚΟΥΓΑΜΕ ΚΤΛ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΤΟΝΟΥΣ ΧΑΜΗΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΣΕ ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΚΑΛΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΟΜΠΛΕΞ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΕΙ ΩΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ.ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΝΑ ΔΙΑΒΟΛΕΜΕΝΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ [ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΩΩΔΟΥΣ ΦΟΒΟΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ]ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΠΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΜΑΚΡΥΑ ΠΟΙΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΔΩΣΕΙ ΣΤΗ ΜΠΑΣΚΙΝΑΡΙΑ. ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΗΝ [[ΕΚΤΙΜΗΣΗ]] ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩΝ ΤΟΥ. ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ [ΑΦΟΥ ΕΙΔΑΛΙΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ]-ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΡΑΦΙ ΟΛΕΣ ΤΟΥ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ [κ.τ.λ]-Σαν διαθέτει τέτοια βαθειά πρωτόγονα,αυθεντικά,ένστικτα κάποιος έξυπνος σάν τόν Πικάσσο Η ΤΟΝ Μουσόργκσκι-τότε ΤΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΑΥΤΑ παράγουν θάυματα-[ενω οταν τα έχει ΤΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΑΥΤΑ κάποιος ουτιδανός[ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΝ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΜΕΣΟΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΚΑΠΟΙΟΥ άλλου ΣΚΟΠΟΥ] τότε Πράγματα είναι πολυ πιο διαφορετικά. Toν Εκλιπώντα μακαριστό ΠΑΠΑ Ι.Π.Β..0λοι τόν αγαπούσαν γιατί δέν έκανε απολύτως τίποτα.Οπως ακριβώς και τόν Γκορμπατσόφ που όλοι τον αγαπούσαν διότι δεν έκανε απολύτως τίποτα...ενώ τον πρώην Θυρωρό της πολυκατοικίας που διέμενα κανείς δεν τον αγαπά διότι μία ζωή προσπαθούσε να επιβάλει με το ζόρι πράγματα σε ανθρώπους που δέν έχει το δικαίωμα να τους επιβάλει να τα κάνουν σαν αυτούς πού δεν έχουν το δικαίωμα να επιβάλουν στους πολίτες να πάνε στον πόλεμο η να πληρώσουν φόρους ενώ κανονικά δέν έχουν το δικαίωμα να τους το επιβάλουν αφού κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλει σε κάποιον να κάνει κάτι που δεν θέλει να το κανει...(όμως τον ανεχώμαστε διότι ανεχόμαστε τούς πάντες εκτώς από αυτούς που έχουν αφαιρέσει ανθρώπινες ζωές(Γιωτόπουλος,Παπαδόπουλος Χ..κτλ)και-μάλιστα ήταν τόσο προσβλητικός ο θυρωρός...που δέν σέβονταν τιποτα...παρακολουθούσε ανθρώπους από το σπίτι του καί όταν έβλεπε από μακρυά ότι αυτοί έρχονταν πήγαινε και τους χαφιέδευε πιστεύωντάς ότι έτσι μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους και όταν τους έβλεπε κάποτε στο δρόμο έμπαινε μπροστά τους νομίζοντας ότι αυτοί κρύβονται από κάτι...Αυτες είναι τακτικές που τις Κληρονομησε από την εποχή της χούντας(της οποίας ήταν χαφιές) και η οποια τιμωρήθηκε και φυλακίστηκε διότι έβαζε τίς ιδέες πάνω από τούς ανθρώπους ενώ κανονικά όλοι γνωρίζουμε ότι το κράτος δεν πρέπει να μπαίνει πάνω από τα ανθρώπινα δικαιώματα...Γι αυτό και ο Παπαδόπουλος ΕΙΧΕ ΤΗ ΝΩΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΟΡΕΣΙΒΙΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΕ Ο ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΚΡΥΨΙΜΟ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑΣΩΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ..Αυτος [ο παπαδοπουλοs]φυλακίστηκε έστω και άν δεν είχε κλέψει διότι έβαζε τίς κρατικές εθνικες ιδέες πάνω από τούς ανθρώπους[ΕΠΙΒΑΛΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΩΡΙΣΟΙ ΙΔΙΟΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΟΥΝ] ενώ κάποιοι άλλοι δέν φυλακίστηκαν(έστω καί άν κλέψανε επειδή βάζανε τους ανθρώπους (πάνω από τίς ιδέες για να μπορούνε να τους κλέβουνε πιο άνετα Όπως κάνει και η ανέντιμη σύζυγος ενός φίλου του κ.Τολη..με αποτέλεσμα να την ..διώξει(ΑΥΤΟΣ) καί όπως κάνει καί αυτός που ήθελε να μού επιβάλει με τό ζόρι να μήν βάζω Αβγανούς στο σπίτι μου λέγοντας ότι θά φέρει τους χρυσαυγήτες να το σπάσουν (αν το κάνω)πράγμα που είναι εκβιασμός και έλλειψη σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων..το να προσπαθείς να επιβάλεις κάτι χωρίς να έχεις το δικαίωμα να το κάνεις ενώ αν κλέβεις στα κρυφά όπως κάνει ο Δήμαρχός έχεις το δικαίωμα να το κάνεις διότι δεν υπάρχουν αποδειξεις....που να πιστοποιουν πως όντως έκλεψες-ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΝΑ ΠΛΗΡΏΝΕΙς (ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΚΟΨΟΥΝ ΤΟ ΡΕΎΜΑ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ)ΕΙΝΑΙ-ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΤΕΡΗΣΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤικων δικαιωμάτων. ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ ΕΙΧΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΡΩΠΑΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ ΩΣΤΕ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΟΝ ΕΣΠΡΩΧΝΕ ΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΕΒΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΕΡΟΝΤΟΥΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΑΣ..ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΠΛΗΒΕΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΣΤΟ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΝΕ ΣΕ ΚΑΝΩΝΕΣ [ΠΟΥ ΚΑΝΩΝΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ] ..ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ Ο ΤΣΟΠΑΝΟΣ ΒΑΖΕΙ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΝΑ ΦΥΛΑΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ-ΚΑΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΤΟΤΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ ΦΑΓΗΤΟ.. -ΠΑΕΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩΝΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ..ΟΠΟΥ ΑΝ ΕΞΕΓΕΡΘΕΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΝΕΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ.ΚΑΙ ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΑΥΤΟΣ ΟΠΛΥΒΕΙΟΣ[ΠΟΥ ΥΠΑΚΟΥΕΙ-ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΕΚΤΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΤΙ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΕΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΖΕΙ ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥ..ΚΟΙΝΩΣ ΔΕΝ ΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ...ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ..ΚΑΝΟΥΝΕ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ Η ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝΕ ΝΑ ΠΡΟΣΒΑΛΟΥΝΕ ΩΣΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΝΕ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ. ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΥΣ ΣΑΜΑΡΑ ,ΒΕΝΙΖΕΛΟ,ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ,ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟ,ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟ,ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ- [ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΗ ΜΠΟΥΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ ΜΕΣΩ ΦΟΡΩΝ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΛΕΨΙΕΣ] ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟϊΟ-Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ [ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ ΒΕΛΗΝΕΚΟΥΣ]+ ΕΠΙΠΕΔΟΥ-ΑΦΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟϊΟ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΩΝ ΠΙΘΑΝΩΤΗΤΩΝ.ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑΛΑΣΩΣΑΚΑΙ ΔΕΝ ΚΟΚΚΙΝΗΣΑ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΜΟΥ-ΕΝΩ ΚΑΠΟΙΟΙ[ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ]ΠΗΡΑΝ ΔΑΝΕΙΑ ΜΕ ΠΛΑΣΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΑ ΦΕΣΩΣΑΝΕ .Ψυχρολουσία για χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων Ψυχρολουσία για χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων Μία στις τέσσερις αιτήσεις αποζημίωσης ενοικίων δεν πέρασε τα κριτήρια. Ποιοι ήταν οι λόγοι που απορρίφθηκε η αί... ΤΟ ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟΝ ΤΗΣ ΓΚΑΝΤΕΜΙΑΣ-ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΕ Ο ΘΕΟΣΑΛΛΑ ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΕΙ Ο ΚΟΡΩΝΟϊΟς ΚΑΤΑ ΜΙΑ ΑΤΥΧΙΑ ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ [ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΙ ΑΠΟ ΑΦΕΝΤΕΣ] ΔΕΝ ΠΑΘΑΝΕ ΚΟΒΙΝΤ KAI TI KERΔISANE Ο ΘΥΡΩΡΟΣ ΤΗΣ ΟΚΕΛΑΣ Η Ο ΜΙΛΤΟΣ ΤΟΥ ΖΕΝ[ΠΟΥ ΦΕΡΟΝΤΟΥΝΑΝ ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΥΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ΜΑ ΣΑΣΚΥΛΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ]ΑΦΟΥ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΙΣ ΘΥΣΙΕΣΠΟΥ ΚΑΝΑΝΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΣΑΝΕ [ΜΟΛΙΣ ΞΕΣΠΑΣΕ Ο ΚΟΒΙΝΤ] TO NA ΠΙΣΤΕΥΕΙΣΤΟΝ ΘΕΟ ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑΠΙΣΤΕΥΕΙΣΣΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟϊΟ-ΕΜΑΣ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΔΩΣΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΓΙΑΤΙ ΔΙΝΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΟΣΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ[ΟΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΙ] ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΔΕΝ ΔΙΝΩ ΔΕΚΑΡΑ [ΦΡ.ΝΙΤΣΕ]-ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΝΟΙΑΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟϊΟΥ[ΕΓΩ Ο ΥΓΙΗΣ} ΑΦΟΥ ΟΥΤΕ ΑΥΤΑ ΝΟΙΑΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΤΑΝ ΜΕ ΠΤΩΧΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΟΙ ΤΡΟϊΚΑΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΙΣ ΚΛΕΨΙΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

FOFI